دنیای معدن: چگونه می‌توان بخش فولاد کشور را به سمت ترندهای جهانی کشاند؟ راه همسو‌ساختن تولیدات داخلی با محصولات جهانی چیست؟ عنصر حیاتی برای فولاد سبز چیست؟ در جریان دوازدهمین همایش چشم‌‌‌‌‌‌‌انداز صنعت فولاد و سنگ‌‌‌‌‌‌‌آهن گروه رسانه‌‌‌‌‌‌‌ای «دنیای‌اقتصاد» بحثی جدی پیرامون نحوه تحقق اهداف جهانی صنعت فولاد ایران درگرفت. از آنجا که باید صنعت فولاد ایران خود را با ترندهای جهانی در دو افق ۲۰۳۰ و ۲۰۵۰ همسو سازد، نقش تغییر فرآیندهای تولیدی و استفاده از هیدروژن به‌جای کربن در روند توسعه صنعت فولاد سبز حیاتی است.

صنعت فولاد البته برای ادامه مسیر نیازمند اصلاحات جدی است و از آنجا که یکی از پیش‌‌‌‌‌‌‌نیازهای تداوم رشد این بخش وجود ذخایر انبوه است، توجه به توسعه کشور از نقطه‌نظر تامین مواداولیه باید در دستور کار سیاستگذاران قرار گیرد. از آنجا که ذخایر سنگ‌آهن کشور کم است و با چشم‌‌‌‌‌‌‌اندازهای پیش‌بینی شده در بخش فولاد همخوانی ندارد.

این معضل چگونه در ایران قابل‌حل است؟ به‌نظر می‌رسد راه عبور از این چالش در گذار به معدن‌‌‌‌‌‌‌کاری دیجیتال و ورود بخش اکتشافات کشور به فاز استخراج عمیق است. در یک نشست تخصصی، ضمن پرداختن به نحوه گذار صنعت فولاد ایران به عصر کربن صفر، مهم‌ترین مسائل و چالش‌های اکتشاف عمیق معدنی در ایران موردبحث و بررسی قرار گرفت. تصویر کلی تحلیلگران از صنعت فولاد ایران این است که در مسیر پیش‌‌‌‌‌‌‌روی خود چالش‌های بسیاری دارد که مهم‌ترین آنها مساله فناوری و گذار فناورانه است.

واکاوی گفته‌‌‌‌‌‌‌های حاضران در جلسه نشان می‌دهد حتی با وجود مشکلاتی که در نظام فناوری و اکتشافات معدنی در کشور از نقطه‌نظر محیط کسب‌وکار و یا نیاز به ماشین‌آلات و فناوری وجود دارد اما برخی اهداف در این بخش در دسترس است. ورود به حفاری در عمق‌‌‌‌‌‌‌های بالاتر از 1900متر که اخیرا توسط برخی از بنگاه‌های داخلی انجام‌شده و به کشف منابع تازه‌‌‌‌‌‌‌ای از سنگ‌آهن با خلوص 60‌درصد و به میزان بیش از 270‌میلیون تن منجر شده که در همین راستا قابل‌اشاره است. از آن‌سو اما آنچه مسیر را برای فراگیرشدن این وضعیت و رفع بحران ذخایر اندک بخش فولاد بازمی‌کند، سختی رتق و فتق فعالیت به دلیل فضای کسب‌وکار نامساعد و در دسترس‌نبودن فناوری و ماشین‌آلات مکفی است. دو مانعی که معدن‌‌‌‌‌‌‌کاری دیجیتال و گسترش اکتشاف در اعماق زمین را با بحران روبه‌رو ساخته است

فولاد سبز، مسیر گریزناپذیر صنعت فولاد

پیش از ورود به میزگرد، ارائه جالبی پیرامون تولید فولاد سبز صورت گرفت. محمد مکملی استاد حوزه متالورژی و مواد دانشگاه تهران در جریان این ارائه به بررسی مسیرهای پیش‌‌‌‌‌‌‌روی صنعت فولاد برای گذار به آینده و عصر اقتصاد سبز پرداخت. وی 4 ضرورت انتقال فولاد به دوره تولیدسبز را شامل «یکپارچه‌‌‌‌‌‌‌سازی داده‌‌‌‌‌‌‌های زنجیره تولید»، «پیش‌بینی تعمیرات توسط AI و کمک در لحظه توسطAR»، «پیش‌بینی تقاضا و واکنش سریع به آن، قابلیت Trace فولاد فروخته‌شده» در کنار «کنترل و نظارت از راه دور و در لحظه» دانستند. این موضوع از آن جهت اهمیت دارد که جهان با بحران محیط‌زیست و قوانین جدید منبعث از فشار گروه‌های دوستدار محیط‌زیست روبه‌روست. براین مبنا از آنجا که در قوی‌‌‌‌‌‌‌ترین سناریو پیش‌‌‌‌‌‌‌رو، رشد 21 درصدی جمعیت جهان به افزایش تقاضای صنعت ساختمان و حمل‌ونقل محتمل است، بازیگران صنعت فولاد جهان باید خود را با افق 2050 هماهنگ سازند. این استاد دانشگاه با اشاره به مقوله تولید فولاد‌سبز به‌عنوان چشم‌انداز گریزناپذیر صنعت آهن و فولاد در ارائه خود در این میزگرد یادآور شد: از آنجا که احتمالا تا افق 2050 شاهد رشد هزارمیلیون تنی تولید فولاد در جهان هستیم و 1400‌میلیون تن از این میزان از بخش آهن‌قراضه و مابقی از بخش سنگ‌آهن باید تامین شود، لازم است به هماهنگ‌‌‌‌‌‌‌سازی صنایع فولاد داخلی با این تغییرات مبادرت شود.

استاد دانشگاه تهران گفت از آنجا که به ازای هر تن آهن 8/ 1 تا 2/ 2تن دی‌‌‌‌‌‌‌اکسید‌کربن تولید می‌شود و 8درصد از سوخت‌‌‌‌‌‌‌های فسیلی در صنعت آهن و فولاد مصرف می‌شود، لازم است مسیر برای تحول این وضعیت مهیا شود.

این تحول از طرق مختلفی از جمله تحول منابع انرژی و مواداولیه تولید فولاد امکان‌‌‌‌‌‌‌پذیر می‌شود و استفاده از هیدروژن باید به شکل جدی در دستور کار این صنعت قرار گیرد. این مسیر کمک می‌کند تا حجم 70‌درصدی تولید گازهای گلخانه‌‌‌‌‌‌‌ای مربوط به مرحله کوره‌بلند یا احیا مستقیم به شکل جدی متحول شود. وی با اشاره به حجم بالای مالیات‌‌‌‌‌‌‌های مصوب برای تولید کربن در کشورهای جهان به‌ویژه کشورهای اروپایی، لزوم کاهش تولید میزان آلاینده به سطح 6/ 0تن دی‌اکسیدکربن را ضروری می‌‌‌‌‌‌‌سازد. براساس کنفرانس تغییرات آب و هوایی گلاسکو، تولید دی‌‌‌‌‌‌‌اکسید‌کربن تا سال‌2030 باید 45‌درصد کاهش یابد. همین عامل نیز موجب شده تا از سال‌2011 به این‌سو تولید فولاد سبز جدی‌‌‌‌‌‌‌تر گرفته شود و در یک دهه گذشته، حجم کلی آن 8 برابر شود.

این استاد دانشگاه همچنین یادآور شد؛ از سه مسیر مستقیم، غیرمستقیم و نوآوری می‌توان کاهش مصرف انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌‌‌‌‌‌‌ای را عملیاتی کرد. در بعد غیرمستقیم سه روش تزریق هیدروژن، تولید فولادهای مقاومت بالا (Advanced High Strength)، فلزات و کامپوزیت‌های جایگزین می‌تواند بخشی از اهداف را محقق سازد. در بخش مستقیم نیز 5روش استفاده بیشتر از قراضه، استفاده بهتر از منابع موجود، تکنولوژی‌های کربن پایین، روش CCS و روش سی‌صفر (zero-C electricity substitution) از جمله مسیرهای تحقق هدف کاهش آلاینده است که می‌تواند در ایران مورد‌استفاده قرار گیرد. در بخش نوآوری هم آنچه در شرکت‌های معتبر جهان در آلمان، آمریکا، چین، سوئد و ژاپن مورد‌استفاده قرار گرفته می‌تواند در ایران پیاده‌‌‌‌‌‌‌سازی شود.

این پژوهشگر حوزه صنعت فولاد افزود: تحول صنعت خودرو از منظر استفاده از فولادهای مقاومت بالا و کمک گرفتن از آلومینیوم به‌عنوان فلز جایگزین شده با فولاد پرکربن و آلوده می‌تواند بخشی از انتشار دی‌اکسیدکربن در صنعت فولاد را کمرنگ کند. پیش‌بینی هم این است که وزن خودروهای اس‌‌‌‌‌‌‌یووی (شاسی‌‌‌‌‌‌‌بلندهای دارای قدرت و عملکرد بیابانی و چهارچرخ محرک) از حدود 1770 کیلوگرم به کمتر از 1275 کیلوگرم در افق سالیان آینده برسد که این مهم موجب کاهش 27 تا 35درصدی میزان تولید آلاینده کربن ناشی از ساخت یک خودرو است. این استاد دانشگاه یادآور شد: از آنجا که 71درصد از کل تولید جهانی آهن خام در سال‌2020 به روش کوره‌بلند صورت‌گرفته؛ تغییر این رویه می‌تواند در انتقال صنعت فولاد به وضعیت سبز کمک کند.

از آن‌سو مدل کوره قوس ذاتا کربن کمتری نسبت به روش کوره‌بلند در بخش فولادسازی تولید می‌کند و می‌تواند مبنای انتقال و تحول قرار گیرد. البته در این زمینه وابسته‌بودن روش به آهن‌قراضه، فرآیند ناپیوسته و انقطاع در سیکل‌‌‌‌‌‌‌های تولید که مشکلاتی را در زمینه تولید و انتقال جریان الکتریسته به‌همراه دارد، از ایرادات روش است. در جریان ارائه این استاد دانشگاه تاکید کرد: تنها تکنولوژی صنعتی در کاهش تولید گازهای گلخانه‌‌‌‌‌‌‌ای اجرای روش H2 با DRI-EAF است. وی اظهار کرد البته تکنولوژی پیشنهادی آژانس بین‌المللی انرژی جهت کاهش CO2 در تولید فولاد روش H2-DRI است. روندی که در بسیاری از کشورها نقشه‌راه گذار به فولاد سبز است. از آنجا که روش DRI-EAF به کشورهای دارای منابع گاز طبیعی محدود است، گذار به فرآیندهای مبتنی بر هیدروژن ضروری است هرچند تولید ارزان و انبوه هیدروژن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در عین حال وضع مدلی از مالیات و جریمه با عنوان هزینه 60 یورویی به ازای تولید هر تن CO2 می‌تواند استفاده از هیدروژن را اقتصادی کند. وی با اشاره به مدل‌های مختلف هیدروژن اعم از سبز، آبی و خاکستری اظهار کرد: در روش هیدروژن آبی به ازای هر تن فولاد به 50 کیلوگرم هیدروژن نیاز است. بر این مبنا این استاد دانشگاه توصیه کرد با توجه به وضعیت کنونی، توسعه روش کوره‌بلند بدون توجه به تمهیدات کنترل CO2 توصیه نمی‌شود. از آن‌سو اما تولید برق موردنیاز کوره قوس از منابع تجدیدپذیر انرژی باید به جد در دستور کار قرار گیرد. استفاده از هیدروژن آبی یا سبز به‌جای کربن در کنار استفاده محدود از گاز هیدروژن و به‌کارگیری مدل Zero-C electricity substitution می‌تواند در روند سبزکردن صنعت فولاد ایران راهگشا باشد. توصیه جدی این استاد دانشگاه بر استفاده بهتر از منابع موجود بود.

وی اظهار کرد: از آنجا سهم جهانی چین از تولید فولاد از 53‌درصد فعلی به 35‌درصد تا سال‌2050 خواهد رسید، هند احتمالا کشوری خواهد بود که سهم بازار بیشتری را در بازار جهانی فولاد به‌دست خواهد آورد.

اکتشافات عمیق؛ راه نجات صنعت فولاد ایران

شهرام ادیب‌فرد مدیر اکتشافات شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران به‌عنوان یکی از سخنرانان این پنل وضعیت اکتشافات در کشور، مسائل پیش‌روی استخراج سنگ‌آهن از معادن عمیق و توفیقات و شکست‌‌‌‌‌‌‌های این حوزه را مورد بررسی قرار داد. ادیب‌‌‌‌‌‌‌فرد افزود: در بحث ورود به حوزه‌‌‌‌‌‌‌ اکتشافات معدنی فکر می‌‌‌‌‌‌‌کنم یکی از پیشروترین شرکت‌ها در حوزه معدن و حفاری را داریم که رکورد حفاری و معدن‌کاری و مغزه‌کاری و حفاری تا عمق ۱۹۱۰ متری را در دست دارد. چیزی که مسلم است در اکتشافات عمیق نیاز به تجهیزات و دانش نوین به‌شدت احساس می‌شود و با توجه به اینکه کشور در این زمینه نوپا است، باید تلاش‌‌‌‌‌‌‌ها مضاعف شود. تا جایی‌که اطلاع دارم فعلا ۳ دستگاه حفاری داریم که در عمق‌های بالاتر از ۲‌هزار متر می‌توانند حفاری کنند که البته این به‌صورت اسمی است. در عمل اما این ماشین‌آلات معمولا نتوانسته‌‌‌‌‌‌‌اند بیشتر از ۱۹۱۰ متر حفاری انجام دهند. البته رقم‌‌‌‌‌‌‌های که از مطالعات ژئوفیزیک به‌دست آمد، بین ۳ تا ۱۵‌میلیارد تن ذخیره را پیش‌بینی کرده است اما ظرف ۳‌‌‌‌‌‌‌سال گذشته متاسفانه ما تنها توانستیم سه حلقه چاه حفاری انجام دهیم که منتهای توان ناوگان حفاری موجود در کشور است. تلاش ما این بود که بازیگرانی از بخش‌خصوصی را ترغیب کنیم که به این حوزه وارد شوند. در این زمینه چند‌ماه پیش چند شرکت مهم صنعتی از جمله گل‌‌‌‌‌‌‌گهر و شرکت مس حفاری کرده‌‌‌‌‌‌‌اند که هنوز تاثیر دقیق آنها مشخص نشده است. البته به هرحال دو شرکتی که هرکدام یک دستگاه دارند در این حوزه مشغول به‌کار شده‌‌‌‌‌‌‌اند و دو مورد از حفاری‌‌‌‌‌‌‌هایی که انجام‌شده نیز به نتایج بسیار خوبی منتج شده است، در نتیجه این اکتشافات بیش از 270‌میلیون سنگ‌آهن با خلوص بالای ۶۰‌درصد کشف شده و به ذخایر کشور اضافه شده‌‌‌‌‌‌‌اند. ادیب‌‌‌‌‌‌‌فرد در پایان اظهار کرد: امیدوارم اکتشافات عمیق با هدف بهره‌‌‌‌‌‌‌گیری از این‌گونه ذخایر به‌دستور کار بخش معدن وارد شود. طبیعتا بحث استخراج در این قبیل پروژه‌‌‌‌‌‌‌ها در کشور هنوز وارد فاز عملیاتی نشده و نیاز به توسعه دانش کاملا احساس می‌شود. در کشورهایی که ذخایر مناسبی در این بخش دارند ابتدا مطالعات میدانی و بررسی‌‌‌‌‌‌‌های اولیه انجام‌شده و سپس کشورها وارد بحث تجهیز فناوری شده‌‌‌‌‌‌‌اند. راه نجات حوزه معدن در ایران همین است.

ابهام بزرگ بخش‌خصوصی در معدن‌‌‌‌‌‌‌کاری

کوروش شعبانی رئیس کمیته اکتشاف خانه معدن سخنران بعدی بود. وی بحث خود را با انتقاد از وضعیت بخش‌خصوصی در حوزه اکتشاف معدنی آغاز کرد و گفت: بالاخره روزی باید یک تصمیمی گرفته شود که ما معدن‌کاری بکنیم یا نکنیم. به‌عنوان مثال شما یک روزی می‌خواهید معدن‌‌‌‌‌‌‌کاری کنید اما وقتی قرار است معدن‌کار مکتشف تا ۹۰‌درصد وقتش را بگذارد برای رفع و رجوع حواشی یا هماهنگی با تغییرات روزانه قوانین یا حتی افزایش ناخودآگاه حقوق دولتی که قرار نبود هیچ‌وقت جنبه درآمدی داشته باشد، امکان توسعه اکتشافات فراهم نیست. قرار بود دولت 100درصد درآمد حقوق دولتی را برای معدن و توسعه زیرساخت‌های آن هزینه کند ولی امروز روندی شکل گرفته که ناراحت‌‌‌‌‌‌‌کننده است.

شعبانی افزود: براین مبنا تصور می‌‌‌‌‌‌‌کنم نیاز است ما یک برنامه تحول تفکری داشته باشیم؛ براین مبنا که در بخش معدن در اصل این تصمیم‌گیرندگان باشند که روند قوانین حاکم بر یک ماده معدنی را اعمال کنند و همزمان شرایط اولیه آن را نیز فراهم کنند.

وی با یادآوری این موضوع که مکتشف مالک معدن نیست و به‌عنوان بهره‌‌‌‌‌‌‌بردار، صرفا مستاجر دولت است و هزینه‌‌‌‌‌‌‌هایی به دولت پرداخت می‌کند، گفت: اکثر مکتشفانی که در این بخش فعال هستند امکان وام گرفتن ندارند. خب حالا با چنین وضعیتی یک‌سوال وجود دارد؛ آنهم اینکه آیا به کسی پیشنهاد می‌دهیم که با چنین وضعیتی وارد حوزه معدن بشود یا نه؟ پاسخ به این پرسش آسان نیست اما تبعات این ورود مشخص است. به محض اینکه به حوزه معدن وارد شوید، باید بتوانید با سازمان‌های استان تعامل کنید وگرنه کار متوقف می‌‌‌‌‌‌‌ماند. گاه وضعیت آنقدر پیچیده می‌شود که مثلا با محیط‌زیست به نتیجه می‌رسید ‌اما با منابع طبیعی به نتیجه نمی‌رسید‌ یا سازمان آب وقتی متوجه کار شما می‌شود و می‌گوید فاصله اکتشاف با اولین آبراهه باید مجاز باشد.

این فعال معدنی در ادامه گفت: با چنین وضعیتی آیا اصلا قرار است من مکتشف باشم؟ قرار است تامین‌کننده مواداولیه و خوراک برای تولید ۵۵‌میلیون تن فولاد باشم یا از اصل کار دور شوم و تا ابد با مسائلی مانند محیط‌زیست و منابع طبیعی درگیر شوم. البته من تصور می‌کنم وضعیت درست نخواهد شد، بنابراین تاکید می‌‌‌‌‌‌‌کنم به بخش معدن ورود نکنید مگر اینکه تضمین بگیرید که برای اخذ پروانه صدور چندین و چند هفته معطل نشوید. همچنین از آن‌سو در مقابل معارضان محلی دولت مشکلات را حل کند و در کل چون برای بخش‌خصوصی مشکلات خیلی زیادی وجود دارد، سیاست‌ها به شکلی تدوین شود که انتقادات تکرار نشود بلکه مسائل حل شود. شعبانی سپس گریزی به وضعیت مدیریت بخش معدن زد و افزود: نباید سیاستگذاران فضای فعالیت را در دست‌‌‌‌‌‌‌انداز و چاله نگهدارند. اگر نگاه مدیر تحول‌‌‌‌‌‌‌آفرین باشد باعث تحول می‌شود اما تا زمانی‌که این اتفاق نیفتد تحولی اتفاق نمی‌‌‌‌‌‌‌افتد و در این چارچوب، طبیعی است که اکتشاف هم به فرآیند طولانی‌مدتی تبدیل شود. مدیران این حوزه باید بدانند که آینده اکتشافات کشور در گرو تغییرات تکنولوژی است. تغییراتی که در دنیا اتفاق افتاده باید در ایران نیز عملیاتی شود. بدون طی‌‌شدن این رویه دست بخش‌خصوصی برای تحقق اهداف بسته است و بسیاری از تغییرات اکتشافی که در کشور رخ داده به واسطه ارتباطات با جهان و اکتشافات بیرون از کشور معطل است. وی با یادآوری اثر همکاری‌‌‌‌‌‌‌های بین‌‌‌‌‌‌‌المللی در توسعه فناوری‌های اکتشاف در کشور گفت: این نکته را هم لازم است تکرار کنم که تحولات اکتشافی که در کشور رخ داد بعضا به خاطر تحولاتی بود که در خارج از کشور اتفاق افتاد. ۲۰ سال‌پیش شرکت‌هایی از خارج به داخل کشور آمدند و تغییراتی را ایجاد کردند و طبیعتا باعث تحولات و تغییراتی در کشور شدند.  وی با اشاره به مشکلاتی که سازمان زمین‌‌‌‌‌‌‌شناسی در زمینه تحقق اهداف بخش اکتشاف معدنی دارد یادآور شد: برنامه‌‌‌‌‌‌‌ریزی‌‌‌‌‌‌‌هایی برای واردات ۶ دستگاه حفاری عمیق صورت‌گرفته است که این ادوات کمک می‌کنند تا عمق۳۵۰۰متری حفاری انجام شود. قرار بر این است که ۹ دستگاه نیز تا انتهای سال‌۱۴۰۱ وارد کشور شود تا به این طریق برخی از کاستی‌‌‌‌‌‌‌ها رفع شود.

دیگر مشکلات معدن‌‌‌‌‌‌‌کاری و اکتشاف در ایران

برخی از حاضران در این میزگرد، با توجه به وضعیت‌‌‌‌‌‌‌هایی که بر بخش معدن و اکتشافات حاکم است، طولانی‌بودن مسیر تحول در دیجیتالی‌کردن معادن را مورد انتقاد قرار دادند. راه‌‌‌‌‌‌‌اندازی معدن نیز دیگر محوری بود که محل بحث بود. حاضران اعلام کردند نهایت زمان موردنیاز برای ساخت و بهره‌‌‌‌‌‌‌برداری از یک معدن در جهان 7سال است که این عدد در ایران به ورای 20 سال ‌می‌رسد. برخی از حاضران در این بخش با اشاره به مشکلات حوزه معدن و اکتشاف، دلایل عقب‌‌‌‌‌‌‌ماندگی کشور در این حوزه را بی‌‌‌‌‌‌‌علاقگی بخش‌خصوصی ناشی از فضای نامساعد کسب‌وکار در این بخش دانستند. خرید کامپیوتر و سنسورهای خارجی نیز از جمله نیازهای بخش معدن است که معدن‌‌‌‌‌‌‌کاران بخش‌خصوصی با مشکلات جدی در این زمینه روبه‌روست. مشکلات ارزی و نحوه تامین منابع ارزی نیز از دیگر مقولاتی است که باید حل شود تا مقوله اکتشاف معدنی حل و فصل شود.

به گزارش دنیای معدن از انجمن جهانی تولید فولاد در جدیدترین گزارش خود از کاهش ۷.۱ درصدی تولید فولاد جهان طی چهار ماهه نخست سال جاری میلادی خبر داد.

تولید فولاد جهان در ماه‌های ژانویه تا آوریل به ۶۱۹.۱ میلیون تن رسیده است که این رقم نسبت به مدت مشابه سال قبل کاهش ۷.۱ درصدی داشته است. تولید فولاد جهان در چهار ماهه سال قبل ۶۶۶.۴ میلیون تن اعلام شده بود.

بر اساس این گزارش تولید فولاد ایران نیز در چهار ماهه سال جاری میلادی ۸.۹ درصد کاهش یافته و به ۹.۱ میلیون تن رسیده است. ایران در مدت مشابه سال قبل ۹.۹۸ میلیون تن فولاد تولید کرده بود.

ایران با وجود کاهش تولید، توانسته است جایگاه خود به‌عنوان دهمین تولیدکننده بزرگ فولاد جهان را طی این دوره حفظ کند.

چین با تولید ۳۳۶.۲ میلیون تنی بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد جهان در چهار ماهه ۲۰۲۲ بوده است. تولید فولاد چین نیز در این دوره ۱۰.۳ درصد افت داشته است.

هند، ژاپن، آمریکا، روسیه، کره جنوبی، آلمان، ترکیه و برزیل به ترتیب دومین تا نهمین تولیدکنندگان بزرگ فولاد جهان در چهار ماهه سال جاری میلادی بوده‌اند.

تولید فولاد آمریکا نیز طی این مدت ۱.۷ درصد کاهش یافته و به ۲۷.۱ میلیون تن رسیده است. برزیل با تولید ۱۱.۶ میلیون تن فولاد یک پله بالاتر از ایران و در رده نهم قرار گرفته است. تولید فولاد برزیل نیز طی این مدت ۱.۷ درصد کاهش داشته است.

دنیای معدن: سارا اصغری : با آغاز جنگ روسیه و اوکراین پیش‌بینی‌ها درباره بازار فولاد منطقه و صادرات آن، متفاوت از یکدیگر است. برخی کارشناسان عنوان ‌می‌کنند با مسدود شدن بازارهای اروپایی به روی کشورهای اروپایی، تقاضا به سمت کشورهایی که صادرکننده فولاد هستند، از جمله ایران افزایش می‌یابد و فولاد صادراتی ایران مشتریان بیشتری پیدا می‌کند.

 

در مقابل نیز برخی عنوان می‌کنند با حمله روسیه به اوکراین، ایالات متحده آمریکا تحریم‌های گسترده‌ای را علیه این کشور اعمال کرده است و روسیه برای از دست ندادن بازارهای اطراف خود، تخفیف‌های ۱۵ تا ۲۰ درصدی برای صادرات فولاد خود در نظر گرفته است. با توجه به این شرایط، فولاد ایران ارزان‌تر از روسیه برای کشورهای همسایه که سال‌ها مشتری فولاد ایران هستند، تمام می‌شود. در همین راستا کشورهایی همانند افغانستان، چین، کره‌جنوبی و تایلند که مشتریان بزرگ آسیایی فولاد ایران هستند، تقاضای خود را برای فولاد به روسیه سفارش داده‌اند. با این شرایط ممکن است درآمد ارزی ۶ میلیارد دلاری ایران که شرکت‌های صادراتی فولاد آن را ایجاد کرده‌اند با خطر ریزش روبه‌رو شود. هرچند این موضوع یک پیش‌بینی به‌شمار می‌رود که برخی کارشناسان حوزه فولاد چندان موافق آن نیستند.

میزان صادرات شرکت‌های صادراتی فولاد کاهش نیافته

مجید محمودی کارشناس حوزه فولاد درباره شرکت‌های صادراتی فولاد عنوان کرد: سال گذشته شرکت‌هایی همچون فولاد مبارکه، فولاد خوزستان و فولاد هرمزگان سه شرکت عمده در زمینه صادرات فولاد بوده‌اند. محمودی در پاسخ به این پرسش که آیا امکان دارد موقعیت صادراتی شرکت‌های فولادی با توجه به تخفیف‌هایی که روسیه برای صادرات فولاد خود اعمال کرده است، دچار تزلزل شود، گفت: این شرکت‌های فولادی که صادرات انجام می‌دهند، چنین خطری را در خود احساس نکرده‌اند، هم‌اکنون نیز محموله‌های فولاد خوزستان برای صادرات مهیا است.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: به نظر می‌رسد صادرات فولاد ایران، همانند شایعاتی بود که در زمینه نفت چندی پیش شکل گرفت. در زمینه نفت نیز شایع شد که ایران نفت خود را به چین فروخته اما چین آن را تحویل نگرفته و نفت ایران روی دریا و در بندر سنگاپور مانده است، اما این موضوع تا چه اندازه صحت دارد، مشخص نیست، چراکه به‌صورت رسمی هیچ منبعی اعلام نکرد که این اخبار صحت دارد یا خیر.

این کارشناس حوزه فولاد با اشاره به وضعیت صادرات فولاد ایران و روسیه نیز عنوان کرد: روسیه در جنگ خود با اوکراین با مشکلات بسیاری روبه‌رو شده و از سوی آمریکا در بازارهای رسمی تحریم شده است. از این رو ممکن است صادرات خود را با اعمال تخفیف‌هایی همراه کند، چراکه در این شرایط بیش از هر زمان دیگری به ارز نیاز دارد.

محمودی در پاسخ به این پرسش که آیا با ارزان فروختن و ارائه تخفیف محصولات فولادی خود متهم به دامپینگ نخواهد شد، گفت: اتهام دامپینگ برای زمانی است که یک کشور به‌صورت رسمی در بازار حضور داشته باشد، اما زمانی که برای دور زدن تحریم‌ها اقدام به ارزان‌فروشی کند، دیگر موضوع اتهام برایش اهمیتی ندارد.

وی با تاکید بر این موضوع که روسیه بدون شک اقدام به ارائه تخفیف‌هایی در زمینه محصولات فولادی خواهد کرد، خاطرنشان کرد: بدون شک در این اوضاع و احوال روسیه به‌دنبال بازارهای صادراتی بیشتری در زمینه فولاد با روش‌های غیرمتعارف خواهد بود، اما این روش‌ها و تخفیف‌ها تا چه اندازه بر بازار صادراتی فولاد ایران تاثیرگذار خواهد بود، چندان مشخص و واضح نیست و هیچ آمار رسمی دال بر این موضوع که صادرات ایران کاهش یافته است، از سوی هیچ مرجع رسمی اعلام نشده است. این نگرانی از کاهش صادرات ایران نیز به نوعی پیش‌بینی به‌شمار می‌رود. این کارشناس حوزه فولاد در ادامه همچنین با تاکید بر این موضوع که باید راه‌های صادرات در داخل کشور برای شرکت‌های فولادی هموار باشد، عنوان کرد: در ابتدای سال‌جاری شاهد بودیم که وزارت صنعت، معدن و تجارت عوارض سنگینی بر صادرات فولاد اعمال کرد که با واکنش‌های بسیاری همراه بود که پس از بررسی این موضوع ظرف یک ماه درباره این عوارض تجدیدنظر شد. بنابراین در چنین شرایطی باید دست‌اندرکاران امر به این موضوع توجه کافی داشته باشند تا  با ارائه سیاست‌های مناسب، راه صادرات ایران را هموار کنند.

ریسک تجارت با روسیه بالا است

همچنین زکریا نایبی درباره تاثیرات چین، روسیه و اوکراین در حوزه فولاد در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» عنوان کرد: بخشی از فولاد جهان را روسیه و اوکراین تولید می‌کردند و در این زمینه روسیه مقام پنجم یا ششم تولید فولاد در جهان را دارد. با آغاز جنگ این دو کشور، مسیرهای صادراتی فولاد به سمت کشورهای اروپایی بسته شده است و بعضا شاهد هستیم تقاضای فولاد برای کشورهایی همچون ایران و ترکیه افزایش یافته است.   نایبی در پاسخ به این پرسش که اگر روسیه برای حفظ بازارهای صادرات فولاد خود اقدام به ارائه تخفیف‌هایی در این زمینه کند، امکان دارد بازارهای صادراتی ایران را متاثر از خود کنند، گفت: بعید به نظر می‌رسد که روسیه بتواند چنین اقدامی انجام دهد، چراکه قیمت‌های جهانی مشخص است. البته باید یادآور شد بیشترین مصرف فولاد روسیه داخلی است و به فرض اینکه اگر تخفیف‌هایی نیز برای این موضوع در نظر گرفته باشد، روی بازار این منطقه تاثیر آنچنانی نخواهد داشت.  وی با تاکید بر این موضوع که ریسک تجارت با روسیه بالاست، عنوان کرد: در شرایط کنونی و باوجود اعمال تحریم‌های آمریکا علیه روسیه، شرایط تجارت با این کشور همراه با ریسک شده است، از این‌رو حتی با وجود ارائه تخفیف این کشور در زمینه صادرات، به نظر نمی‌رسد روی بازارهای صادراتی تاثیرگذار باشد.

کلام آخر

کشورهای روسیه و اوکراین نقش مهمی در بازار جهانی فولاد جهان دارند، به‌گونه‌ای که در سال ۲۰۲۱ روسیه به‌ عنوان پنجمین تولیدکننده فولاد جهان، ۷۶ میلیون تن فولاد تولید کرد که حدود ۴۰ میلیون تن آن را صادر کرد. اوکراین نیز در همان سال به‌‌عنوان چهاردهمین تولیدکننده بزرگ فولاد جهان معرفی شد که از ۴/ ۲۱میلیون تن فولاد تولیدی، بیش از ۱۷ میلیون تن آن را به کشورهای مختلف دنیا صادر کرد. بدون شک با ادامه‌دار شدن این جنگ، به نوعی سهم این کشورها در بازار فولاد از بین خواهد رفت و امکان بازار صادراتی برای فولادسازان ایرانی بیشتر خواهد شد. حتی اگر روسیه اقدام به تخفیف محصولات خود در بازار کند، در بلندمدت این تخفیف‌ها به نفع آن نخواهد بود، از این‌رو به‌نظر می‌رسد تاثیر آنچنانی بر بازارهای صادراتی نداشته باشد.  چنان که آمارهای صادراتی در نخستین ماه از سال ۱۴۰۱ خبر از رشد صادرات شرکت‌های فولادی در ایران می‌دهد. بنا به تازه‌ترین گزارش آماری انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، مجموع صادرات فولاد ایران (فولاد میانی و محصولات فولادی) در فروردین سال‌جاری، ۸۲۰ هزار تن بوده که نسبت به ماه مشابه سال گذشته، با رشد ۷/ ۲۹درصدی همراه بوده است.

دنیای معدن-راضیه احقاقی : بازار آهن و فولاد کشور این هفته د‌‌‌ر انتظار کاهش ۵/ ۱۱درصدی قیمت عرضه‌‌‌های هفته بعد، به فاز رکودی فرورفت. به این ترتیب در شرایطی که سیگنال‌‌‌های ارزی زمینه افزایش تقاضا در بازار داخل را رقم زده بود، سقوط قیمت جهانی شمش و محصولات فولادی و جایگزینی فولادسازان روس با تولیدکنندگان داخلی در بازارهای جهانی باعث شد تا انتظار عقبگرد محسوس قیمت در بازار داخل ظرف هفته‌‌‌های آینده به وجود آید و به این ترتیب، متقاضیان شمش به امید کاهش قیمت در عرضه‌‌‌های بعد خریدهای خود را به تعویق بیندازند.

 

بلاتکلیفی میان سیگنال‌‌‌های جهانی و داخلی

بازار فولاد داخل در شرایط کنونی از دو سیگنال متناقض عقبگرد قیمت جهانی و نوسان مثبت نرخ ارز آزاد جریان می‌گیرد. در حالی که نوسانات مثبت نرخ ارز در بازار آزاد، حامی بهبود تقاضاست، ایجاد روند کاهش قیمت در بازار جهانی آهن و فولاد کشور و از سکه افتادن بازار صادراتی شمش و محصولات فولادی، باعث می‌شود تا متقاضیان این محصولات به امید کاهش قیمت در هفته‌‌‌های پیش‌‌‌رو خریدهای خود را به تعویق بیندازند. به این ترتیب، معامله‌‌‌گران بازار آهن و فولاد کشور این هفته میان سیگنال‌‌‌های افزایشی و کاهشی تقاضا بلاتکلیف بودند. بررسی آمار معاملاتی شمش فولاد در رینگ صنعتی بازار فیزیکی بورس‌کالای ایران در روز گذشته از عرضه بالغ بر 214‌هزار تن شمش فولاد در بازه قیمتی 14‌هزار و 200تومان تا 14‌هزار و 650تومان حکایت داشت. مصرف‌کنندگان شمش در این روز تقاضایی بالغ بر 126‌هزار تن را در این بازار به ثبت رساندند که در نهایت به معامله حدود 100هزار تن شمش از این بازار منجر شد. اگرچه میزان فروش شمش از این بازار نسبت به هفته قبل کاهش محسوسی داشت، اما بدون احتساب روند معاملات در هفته قبل (منتهی به 30اردیبهشت) این رقم بیشترین میزان فروش شمش فولاد از بازار فیزیکی بورس‌کالای ایران پس از هفته ابتدایی بازگشایی بازار در فروردین‌ماه بود.

قیمت پایه کاهش می‌‌‌یابد

بهای هر تن شمش فولاد صادراتی ایران ظرف یک‌هفته اخیر با افت نرخ 5/ 11درصدی روبه‌رو شد و از 670دلار به ازای هر تن تا 590دلار به ازای هر تن عقب‌‌‌نشینی قیمتی داشت. ظرف یک‌هفته اخیر، ارز نیمایی نوسان محدود قیمتی داشت که البته کاهشی بود؛ به این ترتیب انتظار می‌رود که بهای عرضه شمش فولاد در بازار فیزیکی بورس‌کالا ایران در هفته پیش‌‌‌رو کاهش قابل ملاحظه‌‌‌ای داشته باشد. پیش‌بینی کاهش قیمت پایه برای عرضه‌‌‌های آینده به افت تقاضا در رینگ صنعتی بورس‌کالای ایران ظرف هفته جاری منجر شد و پیش‌بینی می‌شود که این افت تقاضا در معاملات مقاطع طویل فولادی ظرف امروز (چهارشنبه چهارم خرداد) نیز به چشم بخورد.

اعمال کاهش 5/ 11درصدی در نرخ پایه شمش فولاد برای عرضه هفته بعد باعث می‌شود که قیمت پایه این محصول تا کف کانال 13‌هزار تومان کاهش قیمت داشته باشد. هفته ابتدایی اسفند سال گذشته، آخرین زمانی بود که کف قیمت پایه شمش فولاد در مرز 13‌هزار تومان تعیین شده بود. حمله روسیه به اوکراین و اثرگذاری این جنگ بر بازارهای کالایی با اختلال در زنجیره عرضه و رشد بهای انرژی زمینه صعود قیمت فولاد در بازارهای جهانی را فراهم کرد. با گذشت حدود سه‌ماه از این جنگ، قیمت فلزات آهنی و غیرآهنی رو به کاهش گذاشته است. بخشی از این کاهش ارزش به افت تقاضا در چین به دلیل شیوع کرونا و محدودیت‌های قرنطینه‌‌‌ای بازمی‌گردد و بخشی دیگر ناشی از عرضه فولاد روسیه با قیمت کمتر از نرخ معمول جهانی برای کسب سهم از بازار است. درواقع فولادسازان روسی که با تحریم اقتصادی روبه‌رو هستند، برای کسب سهم از بازارهای جهانی به ارزان‌‌‌فروشی روی آورده‌‌‌اند و این موضوع به سقوط قیمت فولاد صادراتی ایران منجر شده است که شرایط مشابهی به لحاظ تحریمی دارند.

به این ترتیب، اگرچه افت نرخ پایه شمش فولاد در وهله اول خبر خوشی برای مصرف‌کننده داخلی است، اما این کاهش قیمت با تضعیف بازار صادراتی فولاد کشور حاصل شده است و اتفاق خوبی برای تولید و اقتصاد کشور نیست. درصورتی که بورس‌کالای ایران در عرضه‌‌‌های هفته آینده، افت قیمت جهانی را منعکس کند، انتظار می‌رود که بازار شمش و محصولات فولادی رنگی از رونق به خود بگیرد.

مقاطع ارزان می‌‌‌شوند؟

بررسی روند معاملات شمش فولاد در بازار فیزیکی بورس‌کالای ایران از فروش حدود 850‌هزار تن شمش فولاد از نیمه اسفندماه سال گذشته تا روز گذشته حکایت دارد. این رقم مربوط به فروش 12هفته می‌شود و در این بازه زمانی قیمت عرضه شمش فولاد در بازه‌‌‌ای با نرخ 13‌هزار و 200تومان تا 15‌هزار و 900تومان انجام شده است. البته عموما نوردکاران در مقابل خرید شمش گران در این بازه زمانی مقاومت کردند و میزان فروش شمش در اوج قیمتی حداقل بود. میانگین قیمت فروش هر کیلوگرم شمش فولاد در 12هفته گذشته برابر 13‌هزار و 900تومان بوده است. در این بازه زمانی محصول فولاد با شمشی در کانال 14 و 15‌هزار تومان تولید شده و روانه بازار شده است. در این شرایط که قیمت‌ها در بازار جهانی در حال سقوط است، احتمال مقاومت در مقابل کاهش قیمت محصول در بازار آزاد به دلیل خرید محصول گران‌تر وجود دارد. درواقع ارزان‌شدن محصول نهایی که تاجر با قیمتی به‌مراتب بالاتر خریداری کرده، به‌سادگی میسر نیست؛ چرا که این امر به مفهوم زیان قابل‌توجه فعالان این حوزه است. سایر حلقه‌‌‌های زنجیره آهن و فولاد نیز از سقوط یکباره قیمتی متضرر می‌‌‌شوند؛ چرا که تولیدکنندگان حلقه‌‌‌های مختلف زنجیره بخشی از مواد اولیه را در بازه بالای قیمتی خریداری کرده‌‌‌اند و در شرایط کنونی باید محصول را با نرخی کمتر از مواد اولیه به فروش برسانند. البته چنین اتفاقی، رویه معمول در بازار آزاد تلقی می‌شود. تولیدکنندگان در زمان صعود قیمت جهانی منتفع شده و در شرایط افول بازارهای جهانی متضرر می‌‌‌شوند. اما چالش از جایی آغاز می‌شود که سیاستگذار در زمان رشد قیمت اجازه منتفع‌شدن تولیدکننده را نمی‌‌‌دهد، با این حال انتظار دارد که تولیدکننده متناسب با افت قیمت جهانی از نرخ محصول خود بکاهد.

رکود معاملات مقاطع فولادی سنگین می‌شود

بررسی روند معاملات مقاطع طویل فولادی در بازار آزاد تهران از استمرار رکود سنگین در بازار داخل حکایت دارد. به گفته فعالان بازار آهن و فولاد کشور، خبر از دست رفتن بازارهای صادراتی و انتظار سقوط قیمت فولاد باعث شده است تا بر رکود حاکم بر معاملات مقاطع طویل فولادی افزوده شود. ظرف روز گذشته هر کیلوگرم میلگرد فولادی در بازار آزاد تهران با قیمتی برابر 17‌هزار و 550تومان به ازای هر کیلوگرم مورد معامله قرار گرفت که این رقم نسبت به نرخ فروش آن در روزهای قبل تغییر چندانی نداشت. در حال حاضر بازار آهن و فولاد کشور متاثر از دو سیگنال متناقض است؛ سقوط قیمت جهانی فولاد که وعده کاهش قیمت را می‌دهد و افزایش نرخ ارز آزاد در بازار داخل که از رونق بازار مقاطع طویل فولادی داخلی حمایت می‌کند. معمولا نوسانات ارزی سیگنال اصلی جهت‌‌‌دهنده به بازار مقاطع طویل فولادی کشور است، اما در شرایط کنونی این رویه تغییر کرده و معامله‌‌‌گران در انتظار مشخص‌شدن تاثیر اتفاقات جهانی بر بازار داخل هستند.

دنیای معدن: گزارش عملکرد بازارهای جهانی فولاد در هفته گذشته منتشر شد.

سنگ آهن

به گزارش دنیای معدن، در هفته ای که گذشت سنگ آهن وارداتی خلوص ۶۲ درصد در چین از ۱۲۷ دلار به حدود ۱۲۹.۴ دلار هر تن سی اف آر افزایش یافت. رشد تقاضا به بهبود جو بازار و افزایش قیمت کمک کرد البته تقاضا بیشتر برای خلوص های متوسط بود که به صرفه تر هستند.

قراضه

هفته گذشته در بازار ترکیه متوسط قیمت قراضه وارداتی سنگین ۱ و ۲ ( ۲۰-۸۰ ) تا ۱۰ دلار افت داشت و به ۴۶۵ دلار هر تن سی اف آر رسید.

قراضه صادراتی سنگین کلاس ۲ ژاپن نیز هفته گذشته در راستای روند نزولی سایر بازارهای قراضه از ۴۶۴ دلار به ۴۳۸ دلار هر تن سی اف آر رسید. متوسط قیمت قراضه وارداتی سنگین در شرق آسیا نیز ۲۰ دلار افت داشت و به ۵۰۰ دلار هر تن سی اف آر رسید.

بیلت

هفته گذشته میلادی متوسط قیمت بیلت صادراتی سی آی اس حدود ۶۰۷ دلار هر تن فوب بود.

در ترکیه قیمت بیلت وارداتی از ۶۸۳ دلار به ۶۵۰ دلار هر تن سی اف آر افت داشت. در چین بیلت وارداتی در حدود ۶۱۹ تا ۶۵۹ دلار هر تن سی اف آر باقی ماند. در بازار واردات جنوب شرق آسیا قیمت بیلت وارداتی از ۷۱۸ دلار به ۶۵۵ دلار هر تن سی اف آر رسید.

مقاطع

هفته گذشته در چین متوسط قیمت میلگرد صادراتی از ۷۶۲ دلار اوایل هفته به ۷۲۶ دلار هر تن فوب رسید. میلگرد صادراتی ترکیه نیز از ۸۰۵ دلار به ۷۶۵ دلار هر تن فوب افت داشت.

همچنین در بازار داخلی آمریکا میلگرد در ۱۱۷۵ دلار هر شورت تن درب کارخانه ثبات داشت. در بازار داخلی اروپا نیز میلگرد از ۱۳۲۸ یورو به ۱۲۰۰ یورو هر تن درب کارخانه افت داشت.

ورق

هفته گذشته میلادی ورق گرم صادراتی سی آی اس افت قیمت ۱۰ دلاری داشت و به ۸۱۵ دلار هر تن فوب دریای سیاه رسید. متوسط قیمت ورق گرم صادراتی چین نیز از ۷۶۰ تا ۸۱۳ دلار به ۷۴۴ تا ۷۹۰ دلار هر تن فوب رسید. در بازار جنوب شرق آسیا آخرین قیمت های وارداتی ۵ دلار افت داشت و به ۷۹۵ دلار هر تن سی اف آر رسید.

در بازار داخلی اروپا نیز ورق گرم از ۱۱۵۰ یورو به ۱۰۷۵ یورو هر تن درب کارخانه کاهش داشت. در بازار داخلی امریکا نیز ورق گرم ۳۰ دلار افت داشت و به ۱۳۵۰ دلار هر شورت تن درب کارخانه رسید.

دنیای معدن- نایب رییس کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه ظرفیت واقعی تولید سالانه فولاد در کشور حدود ۴۸ میلیون تن است، عنوان کرد: ۱۷ میلیون تن از این میزان در کشور مصرف و مابقی صادر می شود.

به گزارش دنیای معدن، «سیدجواد حسینی کیا » روز شنبه در بازدید از یک کارخانه تولید آهن اسفنجی به روش کوره تونلی در ماهدشت البرز در جمع خبرنگاران با بیان اینکه تولید فولاد در کشور قابل افزایش است، افزود: این ظرفیت قابلیت رسیدن به ۷۵ میلیون تن در سال را دارد که به همین منظور باید تلاش کرد تا با کارهایی از جمله تولید آهن اسنفجی تولید را بالا برد.

وی گفت: اکنون ما تا عمق ۵۰۰ متری زمین در حال اکتشاف و بهره برداری از سنگ آهن هستیم که باید تا عمق یک هزار متری ادامه بدهیم و امیدواریم ظرفیتی بوجود بیاید که کشور بتواند از منابعی که هنوز اکتشاف نشده دست یابد.

حسینی کیا در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به مساله خام فروشی مواد معدنی اظهار داشت: در همین خصوص نیز در مجلس شورای اسلامی به دنبال این هستیم که ابتدای زنجیره فولاد را تمام معافیت هایش را برداشته و به سمت تکمیل زنجیره پیش برویم.

نایب رییس کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی در توضیح این طرح بیان داشت: معافیت مالیاتی در ابتدای زنجیره بخش هایی مانند فولاد باید برداشته شود و این معافیت ها در انتهای زنجیره تولید قرار گیرد.

حسینی کیا با اشاره به اینکه مقدمات این طرح از سوی مجلس شورای اسلامی در حال انجام است، تصریح کرد: فولاد تولیدی کشورمان همیشه بازار خوب و جذابی دارد و به سمت صادرات در حال حرکت است.

وی در ادامه به محدودیت های آبی کشور و آب بر بودن صنایع فولاد اشاره کرد و گفت: به همین منظور اقداماتی از جمله انتقال آب از خلیج فارس به سمت کرمان با سرمایه گذاری خود صنایع در دست اقدام بوده و مراحل آن در حال انجام است.

حسینی کیا افزود: در جاهایی که آب بری زیادی مانند گل گهر سیرجان استان کرمان دارند این اقدام در حال انجام است و توسط خود صنایع سرمایه گذاری و در دست اقدام دارد.

نایب رییس کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به حمایت از بخش خصوصی تاکید کرد: نگاه بر این است که بخش خصوصی بیشتر وارد عمل شده و دولت خروج از فعالیت ها در این گونه بخش ها است.

خلاصه مقاله:پروفیل های سی و یو از جمله پروفیل های باز محسوب می شوند و در این دسته قرار می گیرند که در توضیحات زیر بیشتر در رابطه با تفاوت پروفیل سی و پروفیل یو پرداخته ایم.

پروفیل سی و پروفیل یو، از جمله کاربردی ترین انواع پروفیل ها به شمار می روند. در توضیحات زیر به تفاوت پروفیل سی و پروفیل یو پرداخته ایم و در مورد کاربرد های هر یک به طور جامع توضیحاتی ارائه داده ایم.

پروفیل چیست و انواع آن

پروفیل یکی از مصالح بسیار مهم و کاربردی در ساخت و ساز های ساختمانی و صنایع مختلف به شمار می رود. پروفیل در واقع به مقاطع فولادی گفته می شود که به صورت توخالی ساخته می شوند. پروفیل ها از ورق های سرد و گرم نوردی ساخته می شوند و در ساخت آن ها آلیاژ های مختلفی به کار می رود.

در حالت کلی این محصول به دو دسته پروفیل های باز و بسته تقسیم می شود که در حقیقت برگرفته از شکل آن ها می باشد. به پروفیل هایی نظیر تسمه، ناودان، میلگرد، نبشی و … پروفیل های باز گفته می شود و به لوله، قوطی … پروفیل های بسته می گویند.

پروفیل ها در صنایع مختلف کاربرد بسیار زیاد و متنوعی دارند. از انواع پروفیل ها در صنعت خودروسازی، درب و پنجره سازی، ساخت دیوار های برشی، کرکره، استحکام ساختمان و … استفاده می شوند.

پروفیل های سی و یو از جمله پروفیل های باز محسوب می شوند و در این دسته قرار می گیرند که در توضیحات زیر بیشتر در رابطه با تفاوت پروفیل سی و پروفیل یو پرداخته ایم.

پروفیل C یا سی پرلین چیست؟

یکی از انواع پروفیل های باز، پروفیل سی می باشد که در بازار با عنوان تیرچه های سی پرلین نیز شناخته می شوند. پروفیل سی ظاهری همچون تصویر زیر دارد و دارای 3 وجه می باشد که همانند حرف C طراحی شده است. این محصول از جمله پر کاربر ترین محصولات در صنعت ساخت و ساز به شمار می رود.

پروفیل سی اغلب در ساخت و ساز های سبک و کوچک مورد استفاده قرار می گیرد. این پروفیل در سایزها و ابعاد متعددی طراحی و تولید می شود که در جدول زیر به طور کامل شرح داده شده است.

ضخامت پروفیل سی بین 2 تا 4 میلی متر متغیر است و تمامی مدل های آن در طول های 6 متری تولید می شوند. همچنین ارتفاع فلنج های پروفیل سی بین 16 تا 24 سانتی متر متغیر می باشد. وزن کلی پروفیل C بسته به ضخامت آن بین 23 الی 55 کیلوگرم متغیر است.

ردیف ارتفاع فلنج پایینی پروفیل (میلی‌متر) ارتفاع فلنج بالایی پروفیل (میلی‌متر) ضخامت کل پروفیل (میلی‌متر) ارتفاع کلی (میلی‌متر) وزن برحسب کیلوگرم
1 33 15 2 60 2.16
2 33 15 2.5 60 2.59
3 40 15 2 80 2.74
4 40 15 2.5 80 3.34
5 40 15 3.5 80 3.92
6 40 15 2 100 3.05
7 40 15 2.5 100 3.74
8 40 15 3 100 4.39
9 40 15 2.5 120 4.13
10 40 15 3 120 4.86
11 40 15 2.5 140 5.33

 

پروفیل یو چیست؟

پروفیل یو نیز از انواع پروفیل های باز به شمار می رود که در ظاهر دارای تفاوت هایی جزئی با پروفیل سی می باشد. پروفیل یو برخلاف پروفیل سی، انحنای کوچک داخلی ندارد و همانند شکل حرف U ساخته می شود. این پروفیل 3 وجهی بوده و در ابعاد و وزن های متعددی ساخته می شود به این نوع پروفیل، ناودانی نیز گفته می شود  و کاربر های زیادی در ساختمان سازی دارد.

یکی از معیار های تفاوت پروفیل سی و پروفیل یو در کاربرد آن ها می باشد. پروفیل های یو بسیار مقاوم هستند و در صورت استفاده در جای صحیح، تحمل وزن بالایی دارند. عمدتا در ساختمان ها برای حمایت و افزایش استحکام ساختمان و سازه ها، از پروفیل های یو به شکل عمودی استفاده می نمایند.

پروفیل یو

پروفیل یو

 

کاربرد های پروفیل سی و پروفیل یو

  • پروفیل سی

پروفیل سی یا تیرچه سی پرلین اغلب در ساخت و ساز هایی نظیر پوشش سقف و دیوار های سبک استفاده می شود. به عنوان مثال از این محصول در پوشش سقف های سبک استفاده های زیادی می شود و کاربرد مناسبی برای برای سقف های صنعتی سبک مانند شیروانی ها دارد. در ساختمان های صنعتی و کارگاه هایی که به صورت سوله و سقف های شیبدار ساخته می شوند، از این نوع پروفیل استفاده می شود.

در اکثر موارد پروفیل سی به وسیله یک رابط مانند نبشی یا ورق آن به اسکلت و قاب ساختمان متصل می شود. برای اتصال پروفیل سی بیشتر از پیچ استفاده می شود و با نصب پیچ های متعدد در قسمت های متعدد، پروفیل به محل مورد نظر متصل می شود.

در داخل ساختمان ها نیز پروفیل سی جهت افزایش مقاومت دیوار ها و همچنین ستون ها کاربرد های متعددی دارد. به خصوص در ستون هایی که فاصله نسبتا زیادی با یکدیگر دارند، می توان از آن جهت افزایش میزان دوام و مقاومت استفاده نمود.

کاربرد دیگر پروفیل سی در ساخت دیوار های غیر باربر است. در دیوار هایی که وزن زیادی ندارند و صرفا جهت برش ساختمان بنا می شوند، از پروفیل سی استفاده می کنند.

  • پروفیل یو

به طور کلی از پروفیل یو یا ناودانی در مکان هایی استفاده می شود که نیازمند حمایت و افزایش استحکام است. این محصول به دلیل دارا بودن تحمل و مقاومت بسیار بالا، عمدتا در صنعت ساخت و ساز، اتومبیل سازی و ساخت ماشین آلات استفاده می شود.

  • پروفیل یو در ساخت و تولید درب و پنجره کاربرد زیادی دارد.
  • از ناودانی به عنوان افزایش مقاومت تیرچه ها استفاده می شود.
  • در ساخت چارچوب سازه های ساختمانی نظیر دیوار ها و حتی سقف ها کاربرد دارد.
تفاوت پروفیل سی و پروفیل یو

تفاوت پروفیل سی و پروفیل یو

تفاوت پروفیل سی و پروفیل یو

این دو محصول هر دو جزو پروفیل های باز محسوب می شوند و در صنایع مختلف از جمله صنعت ساخت و ساز ساختمانی کاربرد های متعددی دارند. از لحاظ کاربردی تفاوت های متعددی بین این دو پروفیل وجود دارد که در موارد زیر به تعدادی از آن ها اشاره شده است.

  • یکی از معیار های تفاوت پروفیل سی و پروفیل یو ، میزان مقاومت و تحمل فشار است. پروفیل یو دوام و استحکام بالایی دارد و به همین دلیل برخلاف پروفیل سی، برای حمایت و پشتیبانی دیوار و سازه های سنگین مورد استفاده قرار می گیرد. این عامل مهم ترین وجه تفاوت پروفیل سی و پروفیل یو است.
  • از پروفیل یو در صنایع مختلفی استفاده می شود و به نسبت پروفیل سی کاربرد های بیشتری دارد. به عنوان مثال از پروفیل U در ساخت لوازم ورزشی بدنسازی، اسکلت خودرو های سنگین مانند کامیون، سازه های آهنی و … استفاده می شود.
  • پروفیل سی عمدتا جهت افزایش استحکام در سازه های ساختمانی سبک مانند سقف های شیب دار و دیوار های غیر باربر استفاده می شود و معمولا به وسیله پیچ به سایر قسمت های ساختمان مانند نبشی یا ورقه های فلزی متصل می شود.
  • معمولا پروفیل های U برای حمایت سازه مورد نظر به صورت عمودی به کار گرفته می شود و استفاده از آن به صورت افقی تنها در برخی شرایط کاربردی است. اما پروفیل سی به صورت افقی و عمودی مورد استفاده قرار می گیرد.
نحوه تولید پروفیل سی و یو

نحوه تولید پروفیل سی و یو

نحوه تولید پروفیل سی و یو

این محصولات در شرکت و کارخانجات فولادی تولید می شوند. برای ساخت و تولید این محصولات لازم است تا از تکنولوژی و سیستم نورد های سرد و گرم استفاده شود. به طور کلی در حال حاضر این پروفیل ها به 3 روش مختلف تولید می شوند.

در روش اول که به روش پرسی شناخته می شود، پروفیل با استفاده از روش نورد سرد و همچنین دستگاه رول فرمینگ ساخته می شود. روش دوم، روش مرکب می باشد که در طی آن، پروفیل به دو روش نورد سرد و گرم ساخته می شود. روش سوم، روش فابریکی است که طی آن، پروفیل تنها به صورت نرود گرم تولید می شود.

 

 

 

دنیای معدن: محمدیاسر طیب‌نیا مدیرعامل شرکت فولاد مبارکه طی بازدید از شرکت ورق‌خودرو اظهارکرد: شرکت ورق‌خودرو باید در عرصه دانش.بنیان در استان چهارمحال و بختیارى پیشتاز باشد؛ اولویت گروه فولاد مبارکه استفاده حداکثری از ظرفیت‌هاى موجود است.

به گزارش دنیای معدن، فولاد مبارکه براى تحقق این هدف کمک مى‌کند تا همه شرکت‌هاى زیرمجموعه بتوانند در جهش تولید در کشور نقش خود را به بهترین نحو ممکن ایفا کنند؛ تحقیق و توسعه و فعالیت در عرصه دانش‌بنیان یکى از ضروریاتی است که با توجه به شعار سال، باید مورد توجه قرار گیرد تا در نهایت اتفاقات خوبى را در عرصه دانش‌بنیان در استان چهارمحال و بختیارى محقق کند.

خبرهاى خوبى در این مجموعه به گوش مى‌رسد و امیدواریم با تلاش‌هاى بیشتر اتفاقات بهترى رقم بخورد؛ باید براى پیشرفت، راهکارهاى مختلفی پیدا کرد تا با حداکثر توان گام‌هاى بزرگى را در عرصه تولید کشور برداریم.

حمید شجاعى مدیرعامل شرکت ورق خودرو با اشاره به نیاز کشور به ویژه خودروسازان به محصولات کیفى برنامه‌هاى این شرکت را براى تولید این محصولات و تأمین نیاز بازار و صنایع پایین‌دستى تشریح کرد.

 

دنیای معدن: در اولین همایش تجلیل از برترین‌های بورس کالای کشور، شرکت فولاد خوزستان با انتخاب وزیر اقتصادی و دارایی در میان برترین‌ها جای گرفت.

به گزارش دنیای معدن، در اولین همایش تجلیل از برترین های بورس کالا، امین ابراهیمی مدیرعامل شرکت فولاد خوزستان از سوی سید‌احسان خاندوزی وزیر اقتصادی و دارایی به دلیل همراهی این مجموعه با بورس کالا در جهت رشد و توسعه بازار کالایی کشور در سال ۱۴۰۰ مورد تقدیر قرار گرفت.

شرکت فولاد خوزستان بزرگ ترین تولیدکننده شمش فولادی کشور و دومین قطب صنعت فولاد، نقش موثری در توسعه اقتصادی و ارزآوری در کشور ایفا می نماید.

در این بخشی از تقدیرنامه آمده است: با تشکیل بورس کالای ایران و رشد و تعالی آن طی ۱۵ سال گذشته، امروز سیاست های اقتصاد مقاومتی و خروج از قیمت گذاری دستوری در قالب این نهاد تبلور یافته و بخش مهمی از توسعه امروز کشور مرهون خدمات بورس کالا به اقتصاد ملی است.

بی تردید شکوفایی این نهال نوپا و دستیابی به این جایگاه رفیع، مدیون زحمات و خدمات مجدانه بسیاری از خدوم اقتصادی کشور در عرصه‌های مختلف بوده است.

این لوح به پاس تلاش های مخلصانه حضرتعالی و همراهی با بورس کالای ایران در جهت رشد و توسعه بازار کالایی کشور در سال ۱۴۰۰ به شما تقدیم می شود. امید آنکه همواره در سایه الطاف ایزد متعال پیروز و سرافراز باشید.

دنیای معدن- راضیه احقاقی : بهای محصولات زنجیره آهن و فولاد در بازارهای جهانی با محوریت بازار داخلی چین رو به کاهش گذاشت. کاهش فولادسازی در چین ظرف ماه آوریل به دلیل محدودیت‌های قرنطینه‌‌‌ای در این کشور مهم‌ترین دلیل عقبگرد قیمتی در بخش مواد اولیه فولادسازی ظرف این ماه بود.

 شاخص مدیران خرید فولادسازی چین برای ماه آوریل نیز به ۳/ ۴۰واحد رسید که این موضوع موید فرورفتن بخش فولاد در این کشور به فاز رکود است. اگرچه محدودیت‌های کرونایی از میزان تولید فولاد در چین برای هفته‌‌‌های گذشته کاسته است، اما افت همزمان تقاضا با توجه به محدودیت کرونایی باعث شد تا رکود در بخش تولید فولاد چین به افزایش قیمت در بازار داخلی این کشور منجر شود. در حالی که رالی عقبگرد قیمت در زنجیره آهن و فولاد چین ادامه‌‌‌دار شده، احتمال بهبود تقاضا برای فولادهای ساختمانی از ماه آینده و ایجاد سیگنال افزایشی در این بازار نیز مطرح شده است. عزم دولت چین برای افزایش اشتغال‌زایی و بهبود تولید ناخالص داخلی، مهم‌ترین دلیلی است که از بهبود وضعیت بازار آهن و فولاد در چین در هفته‌‌‌های آینده حمایت می‌کند.

رکود در بازار فولادسازان چینی ادامه‌‌‌دار می‌شود؟

شاخص مدیران خرید فولادسازی چین در ماه آوریل امسال به 5/ 40واحد رسید. قرار گرفتن شاخص مدیران خرید در کمتر از 50واحد از بروز رکود در بخش مذکور حکایت دارد.  شیوع ویروس کرونا در چین و اعمال محدودیت‌های قرنطینه‌‌‌ای در این کشور که از روزهای ابتدایی ماه آوریل شروع شد و تا نیمه ماه مه نیز ادامه یافت، مهم‌ترین دلیل سقوط شاخص مدیران خرید بخش فولادسازی در این کشور ظرف ماه گذشته میلادی بود. البته سقوط شاخص مدیران خرید به کمتر از 50واحد تنها شامل حال بخش فولادسازی این کشور نمی‌شود. شاخص مدیران خرید ماهانه این کشور نیز در ماه آوریل به 4/ 47واحد رسید. این در حالی بود که نظرسنجی رویترز این شاخص را برای ماه آوریل برابر 48 پیش‌بینی کرده بود. به این ترتیب باید اذعان کرد، بخش صنعت و خدمات چین بیش از پیش‌بینی‌‌‌های قبلی در ماه گذشته میلادی به فاز رکودی فرو رفت. قرنطینه شهرهای بزرگ چین و اعمال محدودیت تجاری در این کشور مهم‌ترین دلیل رکود در بخش مصرف و خدمات چین ظرف ماه گذشته بود.

بررسی داده‌‌‌های منتشرشده از شاخص مدیران خرید بخش فولادسازی چین و سایر حوزه‌‌‌ها نشان از آن دارد که این بخش در وضعیت نامطلوب‌‌‌تری قرار گرفته است. افزایش قیمت مواد اولیه فولادسازی در ماه‌‌‌ گذشته به تبع سیگنال‌‌‌های جهانی در عین کاهش تقاضای داخلی چین در بخش فولاد، از جمله مهم‌ترین دلایل فرورفتن بخش فولادسازی این کشور در فاز رکود بود. با این حال، ظرف هفته‌‌‌های اخیر از بهای مواد اولیه فولادسازی ازجمله سنگ‌‌‌آهن، قراضه فولادی و سنگ‌‌‌آهن کاسته شده است. در این شرایط بازگشت تقاضا به بازار فولاد چین همزمان با حفظ سطوح فعلی قیمتی در بخش مواد اولیه می‌‌‌تواند از رکود حاکم بر این بخش بکاهد. «پلتس» در گزارش روز جمعه، سیزدهم ماه مه خود از بهبود تقاضا برای فولادسازی در چین ظرف میان‌مدت خبر داد. در این گزارش آمده است، انتظار می‌رود که تقاضای فولاد ساختمانی در چین در میان‌‌‌مدت افزایش یابد.

کاهش احتمالی محدودیت‌های کرونایی در چین پس از فروکش‌کردن این موج کرونا و اعمال سیاست‌‌‌های محرک اقتصادی به‌‌‌منظور تقویت بخش ساخت‌‌‌وساز در این کشور باعث می‌شود تا از اواخر ماه مه یا اوایل ماه ژوئن بر تقاضا برای فولاد در چین افزوده شود که این موضوع پتانسیل حمایت قیمتی از محصولات زنجیره آهن و فولاد در این کشور را دارد. به این ترتیب احتمال بهبود شاخص مدیران خرید بخش فولادسازی چین در ماه مه و به‌خصوص ماه ژوئن به قوت وجود دارد. در حالی که پیش‌بینی‌‌‌ها از احتمال بهبود تقاضا برای فولاد در بازار داخلی چین ظرف نیمه دوم ماه مه و ماه ژوئن حکایت دارد، همچنان احتمال کاهش تقاضای خارجی در بخش فولاد چین محتمل بوده و این موضوع بازگشت قابل ملاحظه رونق به این بازار در میان‌مدت را غیر‌محتمل می‌کند.

نیکل؛ دغدغه تولیدکنندگان فولاد ضدزنگ در چین

شاخص مدیران خرید در بخش فولاد ضدزنگ چین نیز در ماه آوریل در حدود 3/ 48‌درصد قرار گرفت، این موضوع بیانگر آن است که صنعت فولاد ضدزنگ این کشور نیز ظرف ماه گذشته تحت فشار انقباضی قرار داشت. واحدهای تولیدکننده فولاد ضدزنگ در چین به دلیل محدودیت لجستیکی، کمبود مواد اولیه و صعود هزینه‌‌‌ها، تولید خود را در ماه آوریل کاهش دادند. صعود قیمت نیکل پس از حمله روسیه به اوکراین از جمله دلایل کاهش تولید فولاد ضدزنگ در چین ظرف ماه آوریل بود. افزایش بهای نیکل و کمبود در عرضه این فلز باعث شد تا فعالان فولادسازی این کشور از خرید مواد اولیه و تولید جا بمانند. در این شرایط برآوردها از بهبود احتمالی شاخص مدیران خرید در بخش تولید فولاد ضد زنگ با توجه به ایجاد روند کاهش قیمت در بخش مواد اولیه و به‌‌‌خصوص نیکل خبر می‌دهد.

سنگ‌‌‌آهن در تلاطم میان سیگنال‌‌‌های متناقض

مقاومت قیمتی سنگ‌‌‌آهن در کانال 150دلاری ظرف روزهای ابتدایی ماه مه شکسته شد. تا روز پایانی هفته گذشته منتهی به‌ جمعه سیزدهم ماه مه، هر تن سنگ‌‌‌آهن معیار پلتس تا 127دلار به ازای هر تن عقب‌‌‌نشینی قیمتی داشت. کاهش تقاضا برای سنگ‌‌‌آهن از سوی چینی‌‌‌ها در گیرودار شیوع کرونا در این کشور در حالی که بر میزان عرضه این محصول از سوی تولیدکنندگان بزرگ افزوده می‌شود، مهم‌ترین دلیل این سقوط قیمتی بود. سنگ‌‌‌آهن در بازار سنگاپور ظرف یک‌هفته اخیر کاهش قیمت تقریبا 8درصدی را تجربه کرد. سنگ‌‌‌آهن در بازار داخلی چین نیز در مسیر افت قیمتی قدم برمی‌دارد. موسسه، ANZ Research در یادداشتی اعلام کرد، انتظار می‌رود قرنطینه‌‌‌های مقابله با شیوع کرونا در چین تشدید شود که این موضوع با محدودیت فعالیت صنعتی در چین به کاهش تقاضا برای فلزات صعنتی و در نتیجه افت قیمت مواد اولیه منجر می‌شود. در عین حال، زمان باران‌‌‌های موسمی در جنوب و جنوب‌غربی چین فرارسیده است که این موضوع تقاضا برای فولاد در این کشور را برای کوتاه‌مدت تحت فشار قرار می‌دهد و سیگنال منفی برای بازار سنگ‌‌‌آهن خواهد بود.

استمرار چالش ساخت‌‌‌وساز چینی‌‌‌ها

در حالی که احتمال تشدید قرنطینه در چین به دلیل کنترل کرونا در کوتاه‌مدت و میان‌مدت وجود دارد، دولت پکن درصدد است تا با حمایت از شرکت‌های کوچک و متوسط به تثبیت مشاغل در این کشور کمک کند. در حال حاضر، تقویت بخش املاک در چین مجددا جزو اولویت‌‌‌های دولت پکن قرار گرفته است. در شرایطی که دولت پکن در کنترل تورم مصرف‌کننده تا حدی موفق بوده، این کشور با احتمال افزایش بیکاری روبه‌روست. در این شرایط حمایت از کسب‌وکار، تثبیت مشاغل و افزایش تولید ناخالص داخلی جزو اولویت‌‌‌های دولت چین است که تحقق این اهداف به حمایت از ساخت‌‌‌وساز و افزایش فعالیت در این بخش نیاز دارد. با این حال، هفته گذشته شرکت Sunac China Holdings به‌‌‌عنوان چهارمین شرکت توسعه‌‌‌دهنده املاک در این کشور در پرداخت بدهی اوراق قرضه خود نکول کرد. این نکول، احتمال تضعیف ساخت‌‌‌وساز در چین را شدت بخشیده است که این موضوع می‌‌‌تواند به افت نرخ سنگ‌‌‌آهن منجر شود.