معرفی انواع پروفیل ها همراه با کاربرد آن

پروفیل ها مقاطعی طویل با سطح مقطع یکسانی هستند که در صنایع مختلفی از جمله صنعت ساختمان سازی بسیار کاربرد دارند. این مقاطع دارای تقسیم بندی های متفاوتی می باشند که یک نمونه از تقسیم بندی آن بر اساس شکل سطح مقطع پروفیل ها دارای دو گروه پروفیل باز و بسته می باشد. همچنین پروفیل ها از نظر کاربرد نیز به دو دسته صنعتی و ساختمانی دسته بندی می شوند. پروفیل های ساختمانی مانند نامشان بیشتر جهت ساخت درب و پنجره و برای استفاده در ساختمانها به کار میرود و پروفیل های صنعتی در خودرو سازی و ساخت تاسیسات و ماشین آلات مورد استفاده قرار می گیرند. پروفیل های ساختمانی دارای ضخامت کمتری نسبت به پروفیل صنعتی می باشند.

پروفیل ها در دو طول 6 و 12 متری تولید می شوند. این نکته را باید در نظر گرفت که انتخاب پروفیل مناسب باید به گونه ای باشد که بین ایمنی یک سازه و هزینه تمام شده بنا تناسبی برقرار شود. پروفیل های تولید شده برای صنعت ساختمان سازی، اصولا در برابر حوادث مختلف مقاومت دارند.

پروفیل ها از لحاظ شکل سطح مقطع به دو دسته پروفیل باز و پروفیل بسته تقسیم بندی می شوند:

انواع پروفیل بر اساس ظاهر

همانطور که در بالا به آن اشاره شد پروفیل ‌ها از نظر شکل ظاهری به دو دسته پروفیل باز و بسته تقسیم می ‌شوند که در ادامه به شرح هر کدام از آنها می پردازیم.

پروفیل باز

پروفیل ‌های باز مقاطع فولادی نورد سرد شده ‌ای هستند که بین دو لبه آن شکاف قابل توجهی وجود دارد. وجه تمایز پروفیل باز و بسته دهانه پروفیل می باشد که اگر فاصله آن زیاد باشد پروفیل باز و اگر لبه ای نداشته باشد و جوش داده شده باشد پروفیل بسته می باشد. پروفیل ‌های باز از لحاظ وزن، هزینه و استحکام بالا و کافی بسیار کارآمد هست. انواع پروفیل های باز شامل موارد زیر می باشد:

• انواع مختلف تیرآهن
• پروفیل Z و C
• ناودانی ها یا پروفیل های U
• انواع نبشی یا پروفیل L
• تسمه ها

پروفیل بسته

پروفیل ‌های بسته شامل مقاطعی مانند: ساخت و ساز درب و پنجره، کرکره برقی، لوله ‌ها، قوطی‌ ها، پروفیل‌ های UPVC و … می باشند که به دو روش اصلی تولید می شوند. یکی از فرآیند آن اکستروژن است که جهت تولید مقاطع بدون درز می باشد؛ در این روش با عبور قطعه داغ شده از یک حفره، پروفیل شکل مورد نظر را می گیرد. فرایند دوم استفاده از جوشکاری است که در این روش ورق ‌های فولادی با عبور از غلتک‌ های نورد، شکل مورد نظر را گرفته و سپس لبه ‌های آن به صورت لوله در آمده‌ و جوش داده می‌ شوند.

 

انواع پروفیل بر اساس نوع کاربرد

پروفیل ها به طور کلی از لحاظ کاربرد به دسته های ساختمانی، آلومینیومی، کامپوزیتی، گالوانیزه و صنعتی تقسیم بندی می شوند که در ادامه با انواع آنها آشنا می شویم:

پروفیل های صنعتی

پروفیل های صنعتی دارای کاربرد وسیعی در صنایع گوناگونی مانند: خودروسازی، لوازم، نظامی و مواردی از این جنس می باشند. این پروفیل ها در ابعاد و ضخامت های مختلفی با توجه به پروژه های مورد نیاز تولید می شوند.

پروفیل ساختمانی

پروفیل های ساختمانی در اشکال مربع یا مستطیل و در ابعاد و ضخامت های مشخصی تولید می شوند که معمولا ضخامتی بین 2 تا 4 میلی متر دارد. انواع دیگر این پروفیل های ساختمانی می توان: پروفیل  سپری یا 507، دو لبه یا 508، یک لبه یا 509، 95 و پروفیل لنگه دری اشاره کرد.

پروفیل لنگه دری

از این پروفیل در ساخت چهارچوب های درب، گوشه پله ها، نرده های فولادی و… استفاده می شود. پروفیل های لنگه دری را در بازار با نام پروفیل 508 هم شناخته می شود. ضخامت این مقاطع معمولا بین 2 تا 4 میلی متر و در طول آن 6 تا 12 متر می باشند. جهت ساخت پروفیل لنگه دری از ورق سیاه ST37 استفاده می شود.

پروفیل سپری یا پروفیل 507

پروفیل T یا پروفیل سپری از دیگر انواع پروفیل های ساختمانی و درب و پنجره می باشد که در ساخت خرپاهای فلزی، اسکلت گلخانه ها و اتصالات پل ها بکار میرود. ضخامت این نوع پروفیل از 0.9 تا 2.5 میلی متر و در طول های 6 و 12 متری می باشد.

پروفیل کلافی

از این پروفیل ها برای ساخت تیرآهن، ناودانی، درب و پنجره و چهار چوب فلزی استفاده می شود. پروفیل کلافی در طول 6 متر و ضخامت 0.9 تا 2.5 میلی متر تولید و در بازار عرضه می شود. پروفیل های کلافی به پروفیل 509 یا پروفیل تک لبه هم معروف هستند.

پروفیل کامپوزیتی

پروفیل های کامپوزیتی امروزه در صنعت ساختمان سازی به وفور دیده می شود. این مقاطع در ساختمان هایی که در شرایط آب و هوایی مرطوب هستند بسیار رواج پیدا کرده اند. مزایای مهم استفاده از این نوع پروفیل را می توان: خاصیت کشسانی بالا، جلوگیری از پدیده خوردگی و افزایش عمر سازه در برابر لرزش هایی همچون زلزله را نام برد. همچنین استفاده از این نوع پروفیل ها موجب سبکتر شدن وزن نهایی ساختمان می شود.

پروفیل آلومینیومی

پروفیل های آلومینیومی نیز در دو دسته ساختمانی و صنعتی تولید می شوند. در صنعت ساختمان سازی از این پروفیل ها برای در و پنجره استفاده می شود و در صنایع نیز از آنها به برای ساخت قطعات مختلف صنعتی استفاده می شود. از مهم ترین تفاوت های این نوع پروفیل ها با نوع آهنی در صنعت ساختمان سازی جهت ساخت درب و پنجره آن است که، در و پنجره های آهنی هدر رفت انرژی بیشتری دارند، اما در مقابل پنجره های آلومینیومی نقش بسزایی در بهینه سازی مصرف انرژی دارند. همچنین از نظر زیبایی و نما، پروفیل های آلومینیومی دارای جلوه خاص تری هستند.

پروفیل گالوانیزه

از پروفیل گالوانیزه جهت مقاوم سازی درب و پنجره های یو پی وی سی کاربرد استفاده می شود. از مزایای پروفیل گالوانیزه  می توان: جلوگیری از هرز شدن پیچ ها و افتادگی درب و پنجره، افزایش مقاومت و استحکام در برابر فشارهای جوی در ارتفاعات بالا را نام برد.

ضخامت پروفیل های گالوانیزه اصولا از یک میلی متر شروع می شود و بر اساس استفاده تا دو میلی متر نیز افزایش پیدا می کند. همچنین باید بدانید که هرچه سطح پنجره ها بزرگ تر شود، فشار وارد شده به پنجره ها نیز بیشتر می شود و به همین دلیل ضخامت پروفیل های گالوانیزه نیز باید افزایش پیدا کند.

انواع پروفیل بر اساس وزن

وزن پروفیل ها نیز یکی از روش های تقسیم ایم مقاطع به شمار می آید و همچنین هر چه سنگین تر شود قیمت آن نیز افزایش پیدا می کند.

پروفیل سبک

پروفیل سبک مقاطعی هستند که از ورق های نازک تولید می شوند. این ورق های روغنی با استفاده از روش نورد سرد در  ضخامتهایی بین 4/0 تا 5/1میلی متر تولید می شوند.

پروفیل سنگین

پروفیل های سنگین به دو صورت صنعتی و ساختمانی می باشند که دارای مقاطع مربع و مستطیل هستند. جهت تولید پروفیل سنگین از ورق سیاه با ضخامت ۱٫۵ میلی متر استفاده می شود که دارای تنوع ابعادی بالایی نیز می باشد.

انواع پروفیل بر اساس روش ساخت

پروفیل ها بر اساس روش ساخت به دو دسته پروفیل نورد سرد و نورد گرم تقسیم می شوند که در ادامه به تعریف هر کدام می پردازیم:

پروفیل نورد گرم

پروفیل های نورد گرم همانطور که از نامشان مشخص است با گرم کردن به وجود می آیند، یعنی پروفیل ها با دمایی بالای 1700 درجه فارنهایت شکل داده می شوند و به ابعاد دلخواه می رسند. با وارد شدن درجه حرارت بالا به سطح پروفیل ‌های نورد، یک لایه اکسیدی روی سطح آن ایجاد می شود که منجر به افزایش مقاومت در برابر خوردگی می شود. این پروفیل ها با به دلیل وجود لایه اکسیدی، دارای سطح خشن می باشند.

پروفیل نورد سرد

پروفیل های روش نورد سرد بر خلاف نورد گرم، سطح کاملا صاف و صیقلی دارند و همچنین از استحکام بیشتری نیز برخوردار هستند. اما تنوع آنها نسبت به پروفیل های نورد گرم، کمتر می باشد.